W.A.J.K WaŻNE.ABY.JESZCZE.KWIATY: muzycy, ciekawostki
W.A.J.K w obecnym składzie, rozumianym jako akustyczno-elektryczne rockowe duo, istnieje od lutego 2024 roku. Dotychczasowy kwartet, grający w różnych osobowych konfiguracjach do września 2023 roku zamienił się najpierw w trio, kiedy Jarek, po różnych doświadczeniach współpracy z gitarzystami, którzy doszedł do wniosku, że charakterystyczny styl jego gry na gitarze – mocny, nawet brutalny, przy zastosowaniu perkusyjnych elementów będących integralną częścią riffów wydaje się niemożliwy do skopiowania przez kogoś innego. Nie była to łatwa decyzja, tym bardziej, że wokale „Czarnych Godów” są wymagające, utrzymane nierzadko w kontrapunkcie do gitary i ekspresyjna gra na gitarze połączona z równie ekspresyjnym śpiewem umiejscowionym w kontrze do partii gitary jest nie lada wyzwaniem. Następna trudna decyzja przyszła w lutym 2024, kiedy okazało się, że z dotychczasowym perkusistą grupy zespół nie ma szansy osiągnąć zakładanych celów muzycznych. Co ciekawe – tak jak w innych ludzkich projektach i konfiguracjach czasem mniej oznacza więcej, dzięki czemu W.A.J.K Ważne Aby JeszczeKwiaty gra w składzie Jarek Wajk – gitara elektroakustyczna i wokal oraz Eliza Hanisch – wiolonczela elektroakustyczna.
Oddział do zadań specjalnych potrzebuje, według specjalistów techniki wojskowej minimum dwóch lat intensywnych treningów, aby osiągnąć konieczny poziom zgrania decyzji i akcji, i tak też jest z zespołem W.A.J.K. Po 2 latach wspólnego grania zespół jest zgrany, synergiczny i komunikujący się wspólnym językiem. Dzięki świadomemu frazowaniu i dynamice, przemyślanych akcentach w sekcji, gitarze wiodącej i wokalu, to elektroakustyczne duo rockowe z wiolonczelą w funkcji basu i riffowo-solowej gitary może osiągać zaskakującą pełnię brzmienia.
SEKCJA W.A.J.K: Eliza Hanisch
Wykształcona klasycznie – absolwentka Sredniej Szkoły Muzycznej II stopnie im Józefa Elsnera w Warszawie i Akademii Muzycznej w Łodzi (magister sztuki wykonawczej) po powrocie z Niemiec, szukała swojego miejsca w róznych projektach piosenki autorskiej, muzyki etnicznej (wystepowała z zespołem białego śpiewu etnicznego Stara Śpiewka)i improwizowanej (w projektach RymtMY i jako członek formacji Nowy teren. Kilka razy wzięła udział w Festiwalu Bardów OPPA – jako muzyk zespołu bardessy Maji Chwiejczak, songwrotera Tomasza Drachala w zesole Q’art TED, a następnie z własnym projektem autorskich piosenek, dla których nauczyła się grać na wiolonczeli techniką gitarowych akordów i arpeggiów. Z tym projektem, jako jedyna w swoim rodzaju „bardessa” akompaniująca sobie na wiolonczeli została dwa razy zaproszona na coroczny festiwal w Ventspils na Łotwie.
Jarek, który wcześniej grał z wiolonczelistą, odnalazł Elizę w sieci i po wysłuchaniu wywiadu radiowego, w którym dzieliła się przemyśleniami na temat roli muzyki w swoim życiu, zaprosił ją do projektu W.A.J.K. Tak zaczęła się jej „Wyższa Szkoła Rocka”, granie rocka, jak się bowiem szybko okazało, wymagało nabycie zupełnie nowych umiejętności, poczynając od wytrenowania szybszych reakcji prawej, smyczkowej ręki, niezbędnych do punktualnego grania swingujących riffów, a wreszcie zmiany wiolonczeli.
Wiolonczela basowa Elizy jest jedynym swoim rodzaju autorskim instrumentem budowniczego inspirujących instrumentów elektrycznych, Michała Statkiewicza, dostosowanym do swojej rockowo-basowej funkcji przez wybitnego lutnika Piotra Witwickiego. Dzięki temu wiolonczela, wyposażona w dodatkową strunę basową, może sprostać i klasycznej funkcji basu, grać basowe walkingi, wydawać wiolonczelowe, poruszające dźwięki w etnicznych kantylenach i solówkach, a także skutecznie wykonywać ostre riffy W.A.J.K. Ekspresyjność, muzykalność i dynamiczny styl wykonawczy Eliza sprawia, że aranżacje i wykonania zespołu zyskują właśnie ten dynamiczno-ekspresyjny szlif, powtarzalny dzięki klasycznemu, świadomemu podejściu do wykonywania i interpretowania muzyki.
